یکی از یاران موسوی:رهنورد باید کشف حجاب کند

ستايش يك عضو مركزيت گروهك منافقين از مواضع همسر ميرحسين موسوي، موجب واكنش محافل تندروتر ضدانقلاب شد.
چند روز پيش حسين-ب در مقاله اي كه سايت «ايران امروز» منتشر كرد از رهنورد به خاطر حمايت علني از گروهك تروريستي منافقين و تخطئه دوران حيات حضرت امام خميني تمجيد كرد.

در واكنش به اين تمجيد و تعريف ها، سايت سكولاريسم نو در مطلبي به قلم «فرهاد-ج» نوشت: نمي دانم نويسنده تا چه اندازه در پي آن بوده اند واقعيت را گزارش كنند يا با شناختي كه از روحيه خانم رهنورد در يك سال و نيم گذشته پيدا كرده اند، مايل بوده اند وي را به عبور از موسوي ترغيب كند تا مرزهايي را كه او نتوانست پشت سربگذارد و گشايش در كار فرو بسته «چپ انقلابي مآب» (اعم از مذهبي و غير مذهبي) ايجاد كند. اما اگر خانم رهنورد دو كار را بكند مي تواند در صف مقدم قرار گيرد. 1- از «اجراء بدون تنازل قانون اساسي» عبور كند و ايجاد تغييرات در آن را خواستار شود2- دست كم تا سطح پوشش مانتو «كشف حجاب» كند. من البته مخالفتي با چادر ندارم اما به نظرم بسياري از فمينيست ها و فعالان عرصه نتوانند پشت سر رهنورد به حركت درآيند. آيا همين محدوديت هاي ايدئولوژيك، عقيدتي، صنفي و طايفگي نبود كه همسر ايشان (موسوي) را به نقطه فعلي رساند و همين آقاي ]ب[ را چنان از موسوي نا اميد كرد كه به همسر ايشان اميد بسته است؟
سكولاريسم نو مي افزايد: به نظرم آقاي ]ب[ بيش از آن كه به شايستگي ايشان براي قرار گرفتن در صف مقدم مبارزه اعتقاد داشته باشند، تنها در پي آن هستند كه خانم رهنورد را به شكستن و پشت سرگذاشتن مرزهايي برانگيزانند كه موسوي بنا به دلايلي نمي خواست و نمي توانست كه البته انتظار نابه جايي است و راه به جايي نخواهد برد چون خانم رهنورد نيز همه هويت خود را از چيزهايي مي گيرد كه «نخست وزير محبوب» مي گرفت. پس خانم رهنورد نيز قادر نيست از آن موانع عبور كند.
اين سايت ضد انقلابي در پايان تأكيد كرده است: بايد از خانم رهنورد بپرسيم چطور است كه ايشان در «محيط پليسي و خفقان موجود» كه در مصاحبه با سايت خودنويس اشاره كرده، اين اندازه آزاد هست كه درباره رخداد تأسف بار اعدام هاي سال 67 سخن بگويد و موضع بگيرد و ابراز همدردي كند اما تا پيش از اين محيط پليسي و خفقان موجود هرگز نمي توانسته سخن بگويد و موضع گيري كند؟ كمي گوشه اش باز نيست؟ (چون يا بايد در پليسي و خفقان آميز بودن وضع موجود شك كنيم يا در صداقت گوينده. وگرنه اين تعارض و تناقض را چگونه حل كنيم؟!)